Armoedefonds Lighthouse Medical Centre
De 24-jarige Mary Nyandeng woont in Aweil, een gebied in Zuid-Sudan. Ze krúipt op slippers die niet aan haar voeten, maar aan haar handen zitten. Toen zij als kind polio kreeg, raakten haar benen verlamd. Die benen sleept ze mee, elke keer als ze op handen haar weg gaat. Die weg is zwaar en ook haar levensomstandigheden zijn erbarmelijk. Ze woont al een hele poos in een opvangkamp voor ontheemde vluchtelingen. In het gebied komt veel malaria voor. Ook Mary is daardoor vaak ziek. En als het geen malaria is, dan is het wel tyfus of een maagaandoening. Dan moet je snel voor medische hulp naar een ziekenhuis.
En dan de 42-jarige Abdullah Hassan. Hij heeft pijn in zijn bovenarm, het wil maar niet beteren en de wonden
genezen niet. Abdullah is gewond en al gevlucht uit Sudan. Hij moet naar een ziekenhuis. De wonden moeten onderzocht en er moet een röntgenfoto worden gemaakt.
De 64 jaar oude Abuk Mawein ziet niet waar ze door haar dochter naartoe is gebracht. Haar ogen zijn zonder zicht door een vergevorderd stadium van staar. Ze heeft een operatie nodig om haar ogen weer te laten kijken.
Het ziekenhuis – Lighthouse Medical Centre (LMC) – is de enige plek in de wijde omtrek waar onderzoek, ziekenzorg en medicijnen zijn.
Christ Mission to the World (CMW) heeft in 2021 een kleine eigen bijdrage ingesteld voor de grote groep toestromende
patiënten bij het LMC in Aweil in Zuid-Sudan. Dat werkt, de plaatselijke bevolking voelt zich daardoor medeverantwoordelijk en vanwege het lage tarief blijft goede medische zorg toegankelijk voor wie het echt nodig hebben. Mary, Abdullah en Abuk hebben de medische zorg echt nodig. Toch kunnen zij in hun armoede die kleine ingestelde eigen bijdrage niet betalen…
Drie mensen, maar het zijn er veel meer. Dat zagen Stichting Pharus en Imena Foundation toen zij in het voorjaar van 2024 op bezoek zijn geweest in het ziekenhuis.
Ze zagen Mary, Abdullah en Abuk en nog zoveel meer mensen in even uitzichtloze situaties. Mensen met ziekten en kwalen die zich – ondanks de geringe eigen bijdrage – niet kunnen laten behandelen in het ziekenhuis. Daarom is het armoedefonds in het leven geroepen. Dankzij donaties is de eigen bijdrage voor deze groep mensen geen belemmering meer!
Stel je voor:
Mary, die op tijd medicijnen krijgt en eigenlijk ook nog een rolstoel nodig heeft.
Abdullah, die geopereerd kan worden om een kogel uit zijn bovenarm te laten verwijderen.
Abuk, die een staaroperatie kan ondergaan en weer kan zien en zelf haar weg kan gaan.
Elke steun aan dit armoedefonds door middel van donaties brengt een zieke de juiste zorg en is daarmee een levensreddende daad.