Zo’n 14 jaar geleden kroop en dribbelde in het huttendorp Mpeni in het oosten van Zambia een meisje met sprekende ogen en een observerende blik. Juliette is haar naam, ze is het derde kind in het gezin Phiri en net zo arm als alle andere dorpelingen. Het gezin wordt sinds de kennismaking met Gerard en Margriet de Wilde (de oprichters van Imena Foundation) door de stichting ondersteund en het leven van Juliette werd en wordt vol warme belangstelling gevolgd.

Een enorme klap voor het gezin was de dag dat hun hut afbrandde. Ze stonden letterlijk in het zand met lege handen. En toen kwam er een wonderlijke ontwikkeling, de dorps-genoten deelden het weinige dat ze hadden: een nachtelijk onderkomen in de kerk, een pan, een stuk zeep, een deken. Ze deelden letterlijk, en niet van wat ze over hadden, omdat ze zelf ook nauwelijks iets bezaten. De hoofdman kwam op het idee om met alle dorpsgenoten stenen te gaan maken om er een nieuw huis van te bouwen. En zo ontstond vanuit niets, maar puur door liefdevol te delen, het stenen huis voor de familie Phiri. Dit waargebeurde verhaal vormde ter gelegenheid van het 10-jarig jubileum van Imena Foundation, de basis voor het prentenboek ‘Huis van Niks’.

Intussen groeide de kleine Juliette op, ze ging naar school en viel op door haar goede resultaten. Ze droomde van een opleiding tot verpleegster en werd tot haar grote vreugde toegelaten tot de vooropleiding en ook daar deed ze goed haar best. Nog een kwartaal tot de examens en bij goed gevolg en de blijvende financiële ondersteuning van Imena Foundation kon ze daarna doorstromen naar de verpleegstersopleiding. Al die tijd bleef Humphrey (contactpersoon van Imena Foundation in Zambia) de ontwikkelingen volgen door geregelde bezoeken, hij gaf zijn bevindingen door aan Imena Foundation.